Kiła jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób przenoszonych drogą płciową, która dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Jest wywoływana przez bakterię krętka bladego i charakteryzuje się etapowym i postępującym przebiegiem. Choroba może dotknąć różne narządy i układy w organizmie, takie jak układ nerwowy, narządy płciowe, wątroba, błony śluzowe i skóra.
Jak można się zakazić kiłą?
Kiłę można przenosić drogą płciową, poprzez kontakt seksualny z osobą zakażoną. Bakteria krętka bladego wnika do organizmu, namnaża się i rozprzestrzenia w tkankach, powodując procesy chorobowe. Istnieje kilka sposobów przenoszenia kiły, takich jak korzystanie ze wspólnych strzykawek, igieł, sprzętu do tatuażu z osobą zakażoną, transfuzja krwi od zakażonego dawcy, a także przez rany, pęknięcia, skaleczenia. Ponadto, korzystanie ze wspólnych środków higieny osobistej z osobą zakażoną, takich jak szczoteczki do zębów, ręczniki czy przybory do manicure’u, może również prowadzić do zakażenia. Kiła może być przenoszona również przez pocałunek, jeśli w jamie ustnej znajdują się rany lub owrzodzenia. Infekcja kiłą może również nastąpić w trakcie rozwoju wewnątrzmacicznego lub podczas porodu, gdy matka jest zakażona. Ważne jest jednak zaznaczyć, że kiła nie może być przenoszona w trakcie wizyt w publicznych saunach, łaźniach czy korzystania z basenu, ponieważ bakteria nie jest w stanie przeżyć poza ludzkim organizmem.
Objawy kiły
Kiła to choroba etapowa, a na każdym etapie występują charakterystyczne objawy. Okres inkubacji kiły trwa od 8 dni do 14 tygodni. Kiła pierwotna jest pierwszym etapem choroby i charakteryzuje się pojawieniem się wrzodu w miejscu wniknięcia patogenu, najczęściej w okolicy narządów płciowych, na wargach lub w jamie ustnej. Wrzód jest twardy, ciemnoczerwony i ma średnicę od 2 do 15 mm. Po około 6-7 tygodniach od pojawienia się wrzodu, występuje wysypka oraz obrzęk węzłów chłonnych. W kolejnym etapie, który nazywany jest kiłą wtórną, plamista wysypka, łagodne złuszczanie się i krwawienie skóry. Na tym etapie uszkadzane są narządy wewnętrzne i układ nerwowy. Jeśli kiła pozostaje nieleczona, przechodzi w stadium trzeciorzędowe, zwane również stadium utajonym. Na tym etapie powstają podskórne węzły, które ostatecznie otwierają się i tworzą wrzody. Kiła może również objąć mózg, aortę, serce, kości i stawy.
Kiła u mężczyzn
W przypadku mężczyzn, kiła przechodzi przez kilka etapów, z każdym charakteryzującym się różnymi objawami i ryzykiem zakażenia innych. Ogólny przebieg kiły u mężczyzn:
Pierwszy etap – Wrzód kiłowy (również nazywany kiłowym wrzodem):
- Po zakażeniu bakterią Treponema pallidum, na skórze lub błonach śluzowych pojawia się twardy, bolesny wrzód zwany kiłowym wrzodem. Może występować w okolicy genitaliów, odbytu lub w ustach. Wrzód ten jest źródłem zakażenia i może utrzymywać się przez kilka tygodni.
Drugi etap – Okres wysypkowy:
- Jeśli kiła nie zostanie leczona, bakterie rozprzestrzeniają się po organizmie, a po kilku tygodniach lub miesiącach może pojawić się wysypka. Wysypka ta może występować na całym ciele, w tym na dłoniach i stopach.
Okres utajony:
- Po okresie wysypkowym, kiła przechodzi w fazę utajoną, gdzie objawy mogą ustąpić, ale bakterie nadal pozostają w organizmie. To stadium może trwać latami.
Trzeci etap – Kiła późna (lub trzeci okres):
- Jeśli kiła nie zostanie leczona, może dojść do poważnych komplikacji, takich jak uszkodzenie narządów wewnętrznych, układu nerwowego, serca czy naczyń krwionośnych. Te powikłania mogą być groźne dla życia.
Objawy kiły u mężczyzn mogą obejmować nie tylko fizyczne dolegliwości, ale także problemy psychiczne, takie jak depresja czy problemy z koncentracją. Ponadto, kiła może zwiększyć ryzyko zakażenia wirusem HIV.
Diagnoza kiły
Diagnoza kiły jest kluczowym krokiem w zapobieganiu powikłaniom tej choroby przenoszonej drogą płciową. Proces diagnozy kiły obejmuje różne kroki, mające na celu potwierdzenie obecności infekcji bakterią Treponema pallidum. Ogólny przebieg procesu diagnozy kiły:
Historia medyczna i wywiad:
- Lekarz przeprowadza wywiad, aby uzyskać informacje na temat objawów, które pacjent może doświadczać, oraz aby dowiedzieć się o potencjalnym ryzyku związanych z zakażeniem kiłą. Pytania dotyczące historii seksualnej, stosowania prezerwatyw, czy ewentualnych wcześniejszych infekcji przenoszonych drogą płciową są istotne.
Badanie fizyczne:
- Lekarz przeprowadza dokładne badanie fizyczne, skupiając się na poszukiwaniu charakterystycznych objawów kiły. Kiłowy wrzód (chancre) w pierwszym etapie, czyli widoczne zmiany skórne, może być jednym z głównych punktów diagnostycznych. Dodatkowo, lekarz ocenia inne obszary ciała, poszukując ewentualnych objawów kiły późnej, takich jak wysypka czy zmiany na błonach śluzowych.
Badania laboratoryjne:
- Potwierdzenie diagnozy kiły wymaga zazwyczaj badań laboratoryjnych. Najczęściej stosowanym testem jest test serologiczny, który polega na sprawdzeniu obecności przeciwciał skierowanych przeciwko bakterii Treponema pallidum. Typowymi testami są testy VDRL (Venereal Disease Research Laboratory) oraz testy RPR (Rapid Plasma Reagin). Pozytywny wynik tego typu testu wymaga potwierdzenia bardziej specyficznymi testami, takimi jak test FTA-ABS (Fluorescent Treponemal Antibody Absorption).
Badania obrazowe:
- W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy występują objawy neurologiczne, lekarz może zlecić badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI), aby ocenić ewentualne uszkodzenia narządów wewnętrznych czy układu nerwowego.
Badania dodatkowe:
- Jeśli istnieje podejrzenie kiły, ale wyniki testów serologicznych są niejednoznaczne, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak badania płynu mózgowo-rdzeniowego, zwłaszcza jeśli występują objawy neurologiczne.
Ważne jest, aby jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, jeśli istnieje podejrzenie zakażenia kiłą. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe dla skuteczności terapii i zapobiegania powikłaniom tej choroby przenoszonej drogą płciową.
Podsumowanie
Kiła jest chorobą zakaźną przenoszoną drogą płciową, która może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia. Objawy kiły różnią się w zależności od etapu choroby, ale mogą obejmować wrzody, wysypkę, powiększenie węzłów chłonnych i ogólne złe samopoczucie. Ważne jest, aby jak najszybciej skonsultować się z lekarzem w przypadku podejrzenia kiły i rozpocząć odpowiednie leczenie. Unikanie ryzykownych zachowań seksualnych, takich jak stosunek bez zabezpieczenia, zmiana partnerów seksualnych i stosowanie prezerwatywy, może pomóc w zapobieganiu zakażeniu kiłą. Pamiętajmy, że leczenie kiły jest skuteczne, szczególnie w wczesnych stadiach choroby, dlatego nie warto zwlekać z wizytą u lekarza. Dbajmy o swoje zdrowie i zdrowie naszych partnerów seksualnych poprzez regularne badania, szczególnie jeśli prowadzimy aktywne życie seksualne.
Treści prezentowane na stronie mają na celu poprawę komunikacji między Użytkownikiem a jego lekarzem i nie powinny zastępować tej relacji. Nasza strona służy jedynie celom informacyjno-edukacyjnym. Przed podjęciem jakichkolwiek działań na podstawie zawartych tu informacji, zwłaszcza w dziedzinie medycyny lub innych dziedzin specjalistycznych, konieczna jest obowiązkowa konsultacja z lekarzem.
Zobacz także: Objawy HPV u mężczyzn – Co powinieneś wiedzieć
